Hallo allemaal,
Hier weer een nieuwe blog met keniaanse belevenissen.
Allereerst iedereen heel erg bedankt voor alle felicitaties voor Liesbeth via blog, app, mail, telefoon.
Het was heel erg leuk om te merken dat er zoveel mensen mee leefden en hebben hier erg van genoten.
We hebben de verjaardag zaterdag gevierd met ons gastgezin en onze buurvrouw en haar dochter.
We zijn naar een speeltuin geweest zoals je in nederland die kleine speeltuintjes hebt in de wijk. Voor de kinderen was het hier een feest. Deze hadden nog nooit op een schommel gezeten en hadden geen idee hoe dit werkte. Maar nadat hen dit uitgelegd werd werd er heerlijk gespeeld.
En daarna chicken en chips ( kip met patat) eten waarbij zelfs de kluifjes werden opgegeten. Was een erg gezellige dag.
Afgelopen maandag hebben we op het project een bijeenkomst georganiseerd samen met de dokter van de kliniek en de lab assistent. (Zie foto)
Deze bijeenkomst ging over het voorkomen en behandeling van wonden en over het medicijngebruik.
Het was namelijk zo dat de mensen met leprose niet de noodzaak van wondbehandeling inzien.
En als er medicatie word voorgeschreven deze gerust eens een dag overslaan of soms ineens stopten met een antibiotica kuur.
Liesbeth moest vertellen over de wonden en Anja over medicijngebruik.
We deden dit in het engels wat daarna weer vertaald werd in het kswahili.
De bijeenkomst zou beginnen om tien uur maar je begrijpt dat er in afrika niets op tijd gaat dus waren we al blij dat we om half twaalf eindelijk konden beginnen.
Na afloop deden we een quiz met vragen over wat ze gehoord hadden. Als ze het antwoord dan goed hadden kregen ze een grote drinkbeker kado.
Was erg leuk om te doen en zijn van plan om dit vaker te gaan doen. Herhaling in Kenia van informatie werkt het beste
We werken afwisselend in de kliniek, op school en in de tuin. Zie foto's. Dit houd ons werk afwisselend.
Het eerste geld van de stroopwafelactie is besteed aan nieuwe schoenen voor de zoontjes van de werkster in ons gastgezin. Zie foto
Haar kinderen zitten op de school van het project waar wij ook vaak in de klas helpen.
Het was ons opgevallen dat deze twee jongens veel te grote schoenen hadden waarop ze maar moeilijk konden lopen en al helemaal niet rennen.
Waarschijnlijk had ze deze grote schoenen nog liggen maar geen geld om de juiste maat te kopen. Deze mensen zijn heel arm. Het was prachtig om haar gezicht te zien toen we haar de schoenen gaven. Maandag op school zien we haar kinderen weer op school en zijn benieuwd naar hun gezichtjes.
En waarschijnlijk gaan we nog wel meer kinderen schoenen geven omdat er op school ook wat kinderen zijn die geen schoenen hebben en op blote voeten lopen.
Momenteel hebben we al een week in het huis waar we wonen geen stromend water.
Dit betekend dat we steeds water moeten halen bij de pomp en ons moeten douchen door middel van een bakje water over onszelf heen te gooien.
Dit laatste is een beetje behelpen maar we worden er steeds handiger in.
Uiteraard helpen we ook bij het halen van de jerrycans met water maar zijn nog niet zover dat we het op ons hoofd terug naar huis kunnen dragen wat veel mensen hier wel doen. Sterk he die lies
Afgelopen week is er weer een nieuwe vrijwilliger gekomen. Stan heet hij. Is gezellig om weer heerlijk nederlands met iemand te kunnen praten.
Conny de vorige vrijwilligster is inmiddels na zes weken Kenia weer naar huis en we missen haar. Het is leuk om zo een tijdje zo intensief met elkaar samen te leven en de dingen die we hier zien te kunnen delen.
Lieve groet en tot horens
Hier weer een nieuwe blog met keniaanse belevenissen.
Allereerst iedereen heel erg bedankt voor alle felicitaties voor Liesbeth via blog, app, mail, telefoon.
Het was heel erg leuk om te merken dat er zoveel mensen mee leefden en hebben hier erg van genoten.
We hebben de verjaardag zaterdag gevierd met ons gastgezin en onze buurvrouw en haar dochter.
We zijn naar een speeltuin geweest zoals je in nederland die kleine speeltuintjes hebt in de wijk. Voor de kinderen was het hier een feest. Deze hadden nog nooit op een schommel gezeten en hadden geen idee hoe dit werkte. Maar nadat hen dit uitgelegd werd werd er heerlijk gespeeld.
En daarna chicken en chips ( kip met patat) eten waarbij zelfs de kluifjes werden opgegeten. Was een erg gezellige dag.
Afgelopen maandag hebben we op het project een bijeenkomst georganiseerd samen met de dokter van de kliniek en de lab assistent. (Zie foto)
Deze bijeenkomst ging over het voorkomen en behandeling van wonden en over het medicijngebruik.
Het was namelijk zo dat de mensen met leprose niet de noodzaak van wondbehandeling inzien.
En als er medicatie word voorgeschreven deze gerust eens een dag overslaan of soms ineens stopten met een antibiotica kuur.
Liesbeth moest vertellen over de wonden en Anja over medicijngebruik.
We deden dit in het engels wat daarna weer vertaald werd in het kswahili.
De bijeenkomst zou beginnen om tien uur maar je begrijpt dat er in afrika niets op tijd gaat dus waren we al blij dat we om half twaalf eindelijk konden beginnen.
Na afloop deden we een quiz met vragen over wat ze gehoord hadden. Als ze het antwoord dan goed hadden kregen ze een grote drinkbeker kado.
Was erg leuk om te doen en zijn van plan om dit vaker te gaan doen. Herhaling in Kenia van informatie werkt het beste
We werken afwisselend in de kliniek, op school en in de tuin. Zie foto's. Dit houd ons werk afwisselend.
Het eerste geld van de stroopwafelactie is besteed aan nieuwe schoenen voor de zoontjes van de werkster in ons gastgezin. Zie foto
Haar kinderen zitten op de school van het project waar wij ook vaak in de klas helpen.
Het was ons opgevallen dat deze twee jongens veel te grote schoenen hadden waarop ze maar moeilijk konden lopen en al helemaal niet rennen.
Waarschijnlijk had ze deze grote schoenen nog liggen maar geen geld om de juiste maat te kopen. Deze mensen zijn heel arm. Het was prachtig om haar gezicht te zien toen we haar de schoenen gaven. Maandag op school zien we haar kinderen weer op school en zijn benieuwd naar hun gezichtjes.
En waarschijnlijk gaan we nog wel meer kinderen schoenen geven omdat er op school ook wat kinderen zijn die geen schoenen hebben en op blote voeten lopen.
Momenteel hebben we al een week in het huis waar we wonen geen stromend water.
Dit betekend dat we steeds water moeten halen bij de pomp en ons moeten douchen door middel van een bakje water over onszelf heen te gooien.
Dit laatste is een beetje behelpen maar we worden er steeds handiger in.
Uiteraard helpen we ook bij het halen van de jerrycans met water maar zijn nog niet zover dat we het op ons hoofd terug naar huis kunnen dragen wat veel mensen hier wel doen. Sterk he die lies
Afgelopen week is er weer een nieuwe vrijwilliger gekomen. Stan heet hij. Is gezellig om weer heerlijk nederlands met iemand te kunnen praten.
Conny de vorige vrijwilligster is inmiddels na zes weken Kenia weer naar huis en we missen haar. Het is leuk om zo een tijdje zo intensief met elkaar samen te leven en de dingen die we hier zien te kunnen delen.
Lieve groet en tot horens
Reacties
Marijke
Sun, 03/05/2017 - 15:27
Permalink
Hallo meiden.
maris
Mon, 03/06/2017 - 13:26
Permalink
Geef hier uw reactie ...
angela hendrikse
Mon, 03/06/2017 - 21:46
Permalink
Hallo meiden,
Conny Dorst
Tue, 03/07/2017 - 13:22
Permalink
He lieve meiden,Wat leuk om
melissa
Fri, 03/10/2017 - 19:01
Permalink
hallo tantelies ik ben
Geef uw reactie !