Genieten in Gambia
Daar zijn we weer.
 
 Het afwisselende leven in Gambia bevalt ons prima.
 Zo hebben we in afgelopen weken het huis van onze vriend Pamenna geschilderd.
 Wij kennen hem al een aantal jaren en leren van hem veel van de cultuur.
 Bovendien is hij altijd goed gehumeurd ondanks wat hij meegemaakt heeft en dus was het gezellig om zijn huis te schilderen.
 Hij is al jaren bezig om zijn eigen huis te bouwen en doet daar alles zelf in. Hij verdiend geld als taxichauffeur en besteed dit volledig aan zijn huis en familie.
 Waar er in Nederland eerst voldoende gespaard of geleend wordt en dan pas gebouwd wordt wordt er hier gewoon begonnen met bouwen en kijkt men wel wanneer het geld op is. Heerlijk korte termijn denken.
 Pamenna zijn huis is rond en inmiddels zijn er kamers met ramen erin, zit het dak erop, en zit het plafond in de kamer erin.
 Verder zijn het gewoon nog betonnen vloeren en muren.
 Genoeg reden voor hem om er al te gaan wonen terwijl er nog zoveel moet gebeuren.
 Wij hebben in afgelopen week de kamer voor hem wit gesausd en wat was hij hier trots op. Want een witte kamer is iets wat eigenlijk niemand doet maar waar het huis wel heel mooi licht van werd. Om het goed te wit te laten worden moesten we het wel drie keer verven en hadden we aan alle kanten spierpijn maar het resultaat was prachtig. Vele buren en vrienden kwamen kijken en toen we er gister langs reden waren meerdere buren hun huis ook aan het schilderen omdat ze het ook zo wit wilden als bij Pamenna.
 
 We mochten de afgelopen week de auto van Karin gebruiken, onze vriendin die hier woont.
 En dit was heerlijk. Zo konden we naar de kliniek van Banyaka die helemaal ver in de wildernis ligt en waarbij je wel een uur op de onverharde weg moet rijden.
 Gelukkig heeft zij vier wiel aandrijving anders hadden we er niet gekomen.
 Donderdag konden we de auto gaan halen. Anja de auto uit de poort gereden, toen stopte de auto ermee. Wij de motorkap open gedaan zat er een klein poesje in de motorkap die er niet meer uit wilde. Na enige moeite ging deze er dan toch uit. Wij dachten dat dit het probleem was geweest maar nee het bleek de accu te zijn. Gelukkig was de buurman zo aardig om zijn accu aan ons uit te lenen en konden we gaan rijden. Maar toen we ff onderweg waren hoorden we ineens het poesje weer miauwen. Wij weer gestopt, motorkap open, geen poesje te zien. Weer verder gereden en weer het gemiauw. Weer uit auto, overal gekeken maar geen
 poesje te zien. Waarschijnlijk zat hij ergens achter in het frame van de auto. Op gegeven moment zijn we maar gewoon doorgereden omdat we poesje ook niet eruit kregen. En na tijdje hoorden wij niet meer, hopelijk is hij zelf uit gesprongen.
 
 We zij donderdag en ook gister bij lies haar naamgenootje geweest. Toen zij geboren werd waren wij bij de bevalling en omdat liesbeth heeft geholpen bij de bevalling is dit meisje naar haar vernoemd. En wat is het altijd weer een feest als we haar bezoeken. Zoveel armoede maar ook zoveel blijheid. Het meisje is nu 2,5 jaar oud en het was voor het eerst dat we haar vast konden houden zonder dat ze ging huilen. We hebben erg genoten van onze middag bij de enorme familie. We hadden een zak met rijst voor hen meegenomen van 50 kilo waar ze de eerst komende maand met de hele familie van kunnen eten. Hier waren ze erg dankbaar voor.
 
 Zaterdag zijn we naar de markt geweest voor wat inkopen. De markt in Serekunda is altijd een belevenis opzich en het was nu nog eens extra druk omdat er veel inkopen gedaan werden voor het suikerfeest na de ramadam.
 Er wordt altijd van alles verkocht en de meest bijzondere producten naast elkaar. Zo wordt er in het ene kraampje allerlei schoonmaakspullen verkocht en in het volgende kraampje groenten.
 Helaas was er ook iemand die dacht Anja haar portemonnee te moeten stelen maar we waren hem te slim af. Zodra hij met zijn hand in haar tas zat greep zij zijn hand en kneep zo hard dat de man er erg van schrok en zijn hand terug trok. Waarschijnlijk heeft deze man nog steeds Anja haar nagels in zijn hand staan. Hopelijk leert dit hem het stelen af.
 
 Groetjes uit Gambia
 P.s welkom allemaal op Anja haar verjaardag 23 juni !
 


De schilders...


Niets mooiers als rijden met een jeep door de wildernis.


Lies met klein liesje en haar moeder


De hele familie van klein liesje


De markt in Serekunda, nooit saai.... en hou je tas vast....!

Reacties

Alvast gefeliciteerd Anja, en een fijne verjaardag! Er zijn vast veel mensen die op jou verjaardag willen komen daar. Plezier met z'n allen.

ha lies! Leuk weer om alles te lezen! Succes nog! Good work!

Geef uw reactie !