Hallo allemaal,
 
 Allereerst willen we even zeggen dat we het heel vervelend vinden dat er een aantal reacties van vorige week zijn verwijderd. Waarschijnlijk door een foutje was ineens heel het verhaal en de reacties van vorige week van de weblog gehaald. Gelukkig kon Johan (broer van Liesbeth) het verhaal en aantal reacties nog terug plaatsen maar sorry voor de mensen waarvan de reacties niet meer te zien zijn.
 Wij genieten juist heel erg van de reacties.
 
 Daarnaast is er nog een verhaal waar we zelf achteraf heel erg om moesten lachen en wat we graag willen delen.
 Afgelopen zondag liepen we met de kinderen van het gastgezin naar de kerk.
 Onderweg kwamen we een meisje van ongeveer drie jaar tegen die een beetje schuw was.
 De kinderen die meeliepen vertelden het volgende over dit meisje:
 Zij heeft op 1 dag allebei haar ouders verloren, heeft geen opa en oma meer en ook geen andere familie. Dit meisje woont alleen in een huis omdat niemand voor haar wil zorgen.
 Iedereen snapt dat wij geschokt waren door dit verhaal. Wij nog gevraagd aan die kinderen of er dan echt niemand voor dit meisje wilde zorgen maar nee volgens de kinderen wilde echt niemand voor dit meisje zorgen.
 Wij moesten natuurlijk in kerk steeds aan dit meisje denken en bedachten al wat we eventueel voor dit meisje zouden kunnen betekenen.
 Toen we smiddags weer thuis kwamen vroegen we aan ons gastvrouw hoe het zat met dat verhaal. Wat bleek dit hele verhaal bleek behoorlijk verzonnen door die kinderen. Het meisje had geen ouders meer maar werd gewoon opgevangen door een ander gezin en had dus gewoon te eten en een plaats om te slapen.
 Je snapt dat wij ons behoorlijk beetgenomen voelden door die kinderen maar die waren zich van geen kwaad bewust omdat zij dit verhaal waarschijnlijk ook weer van anderen hadden gehoord. Gelukkig blijken sommige dingen mee te vallen al is het al heftig genoeg om je beide ouders kwijt te zijn natuurlijk.
 
 En toen was er ineens hier een kip met gifgroene kuikentjes.
 Wat bleek deze waren groen gespoten door de eigenaar zodat hij zou weten dat deze van hem waren. Tja dan doe je er gewoon even een groene verfpot over gooien.
 Zie foto
 
 Het openbaar vervoer is hier altijd wisselend. Als ze in het busje zien dat je blank ben moet je geregeld een dubbel tarief betalen.
 Maar omdat we ons inmiddel als echte afrikanen voelen willen we ook geen cent meer betalen dan de anderen in het busje.
 En zo gingen we afgelopen week weer met een busje mee. Zie foto
 Het begon al vrij snel. Anja betaalde maar dit vond de man die het geld ophaalde niet genoeg. Dit moest meer zijn volgens hem. Maar nee we hielden voet bij stuk.
 Toen we dus op de terug weg waren hadden we vast het idee dat we in elk busje opgelicht zouden worden. Wat bleek... Anja betaalde te weinig en kwam hier later achter maar de man die het geld inde had er totaal geen probleem van gemaakt.
 Uiteraard hebben we deze man toen we uitstapten wat extra gegeven ook omdat dit ons wel een beetje een schuldgevoel bezorgde dat wij denken dat zodra 1 iemand ons oplicht dat iedereen dat dan gelijk doet.
 
 De kinderen hier hebben een grote fantasie en spelen met dingen die we in Nederland allang niet meer interessant vinden. Zo leek het of een jongen in de klas aan de telefoon was maar die telefoon was niet meer dan een papiertje met wat nr erop die hij bij zijn oor hield en hier tijden door kon praten. Zie foto.
 Vandaag hadden we de kinderen in de klas een kleurplaat gegeven die we hadden gekopieerd uit een kleurboek. Het is zelden zo stil geweest in de klas tijdens het kleuren van deze platen. Heuse kunstwerken werden het. Zie foto.
 
 Morgen is liesbeth jarig. We hebben hier gister al een taartje op gegeten. Eindelijk hadden we hier een bakkerij gevonden die heerlijke taart maakte. zie foto
 We gaan zaterdag met het gastgezin uit eten en morgen vieren we het op het project.
 
 
 En als laatste willen we zeggen dat wij allebei hier een grote liefde hebben gevonden. We waren hier niet naar op zoek maar hij bleek gewoon bij ons in huis te wonen. Zie laatste foto